SİRKADYEN RİTM İSTATİSTİKSEL ANALİZ RAPORU
Bu çalışmada, sirkadiyen ritmin, bir futbol kulübünde oynayan futbolcuların dinamik denge düzeyleri ve pas verme performansı üzerine etkisi araştırılmaktadır. Bu amaçla bir futbol kulübünde oynayan, en az 4 yıllık deneyimi olan, 19-22 yaş arası ve Türkiye Futbol Federasyonu’nun zorunlu sağlık kontrolünden geçmiş 38 sporcusu gönüllü olarak çalışmaya dahil edilmiştir.
Gönüllüler basit rasgele örnekleme tekniği ile seçilmiştir.
Sporcuların antropometrik ölçümleri yapıldı. Öğleden önce saat 09.00 ve öğleden sonra saat 17.00’de vücut sıcaklıkları ölçüldükten sonra Y denge testi ve Loughborough pas isabeti testi ölçüldü ve pas süreleri kaydedildi.
Araştırmada değişkenlerin normal dağılım varsayımını sağlayıp sağlamadığını Kolmogorov-Smirnov testi ile incelenmiş ve tüm değişkenlerin normal dağılım varsayımını sağlamadığı görülmüştür (p<0.05). Analiz aşamasında değişkenler için iki grup karşılaştırmalarında Wilcoxon İşaretli Sıra Testi tercih edilmiştir. Değişkenler arası ilişkilerin incelenmesinde Spearman Korelasyon Analizi uygulanmıştır.
İstatistiksel analiz sonuçları için önem seviyesi p<0.05 olarak belirlenmiş ve araştırma verileri R-Project yazılımı kullanılarak analiz edilmiştir.
Tablo 1: Sporcuların öğleden önce ve sonra sıcaklık değişimlerine göre Wilcoxon İşaretli Sıra Testi sonuçları
Tablo 1’de çalışmaya katılan sporcuların öğleden önce ve öğleden sonra sıcaklık değişimlerine göre Wilcoxon İşaretli Sıra Testi sonuçları gösterilmektedir. Sporcuların öğleden önce ve öğleden sonra sıcaklık değişimleri istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur (p<0.05).
Bu bulgular ışığında öğleden sonra ölçülen vücut sıcaklık değerlerinin öğleden önce ölçülen vücut sıcaklık değerlerine göre anlamlı ölçüde yüksek olduğu görülmektedir.
Tablo 2: Sporcuların öğleden önce ve sonra dominant ve non-dominant ayak dinamik denge değişimlerine göre Wilcoxon İşaretli Sıra Testi sonuçları
Tablo 2’de çalışmaya katılan sporcuların öğleden önce ve sonra dominant ve non-dominant ayak dinamik denge değişimlerine göre Wilcoxon İşaretli Sıralar Testi sonuçları gösterilmektedir.
Çalışmaya katılan sporcuların dominant ve non-dominant ayak dinamik dengesinin öğleden önce ve öğleden sonra değerleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık olmadığı görülmektedir (p>0.05).
Tablo 3: Sporcuların dominant ayak dinamik dengesi, öğleden önce, öğleden sonra ve değişim ile Loughborough pas testi ölçüm değişimlerine göre korelasyon analizi sonuçları
Tablo 3’te çalışmaya katılan sporcuların dominant ayak dinamik dengesinin öğleden önce, öğleden sonra ve gün içi değişimi ile pas isabet sayısı ve pas süre puanı arasındaki ilişkiyi gösteren Spearman Korelasyon Analizi sonuçları gösterilmektedir.
Bu bulgulara göre sporcuların dominant ayak dinamik dengesinin öğleden önce, öğleden sonra ve gün içi değişimi ile pas isabet sayısı ve pas süre puanı arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki bulunmamıştır (p>0.05).
Tablo 4: Sporcuların non-dominant ayak dinamik dengesi, öğleden önce, öğleden sonra ve değişim ile Loughborough pas testi ölçüm değişimlerine göre korelasyon analizi sonuçları
Tablo 4’te çalışmaya katılan sporcuların non-dominant ayak dinamik dengesinin öğleden önce, öğleden sonra ve gün içi değişimi ile pas isabet sayısı ve pas süre puanı arasındaki ilişkiyi gösteren Spearman Korelasyon Analizi sonuçları gösterilmektedir.
Bu bulgulara göre sporcuların non-dominant ayak dinamik dengesinin öğleden önce, öğleden sonra ve gün içi değişimi ile pas isabet sayısı ve pas süre puanı arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki bulunmamıştır (p>0.05).
Tablo 5: Sporcuların gün içi sıcaklık değişimi ile dominant ve non-dominant ayak dinamik dengesi ve Loughborough pas testi ölçüm değişimlerine göre korelasyon analizi sonuçları
Tablo 5’te çalışmaya katılan sporcuların gün içi vücut sıcaklık değişimi ile dominant ve non-dominant ayak dinamik dengesi, pas isabet sayısı ve pas süre puanı arasındaki ilişkiyi gösteren Spearman Korelasyon Analizi sonuçları gösterilmektedir.
Çalışmaya katılan sporcuların gün içi vücut sıcaklık değişimi ile dominant ve non-dominant ayak dinamik dengesi arasında r (0.413, p<0.05), r (0.479, p<0.05) orta düzeyde pozitif yönlü bir ilişki vardır. Bu bulgular ışığında vücut sıcaklığı gün içinde yükseldikçe, dominant ve non-dominant ayak dinamik denge değerlerinin artabileceği görülmektedir.